Weblog no. 2 Albert Dragt, wethouder

Weblog Albert Dragt, D66 wethouder van Leusden.

Maandag 12 mei 2014

De week begon met 5 mei, Bevrijdingsdag. Anders dan ik had gedacht was dat helemaal geen vrije dag voor de ambtenaren van de gemeente. Dus ook de wethouders moesten gewoon aan het werk. Je kunt natuurlijk wel een vrije dag nemen, wanneer je dat zo belangrijk vindt, werd mij gezegd. Dat heb ik toch maar niet gedaan. Deze week heel veel (te veel) intern overleg en kennismaking met afdelingen en verschillende personen. Dat is natuurlijk belangrijk en ook heel nuttig, maar de wethouder is er in mijn ogen toch ook en vooral voor de inwoners van Leusden. We moeten dus aanspreekbaar zijn en dat doe je niet door binnen te blijven te zitten. Toch ook nog wel een paar activiteiten buiten het kantoor.

Woensdag 7 mei afscheid van Bert de Graaf als wethouder van Nijkerk. Bert leed niet zichtbaar onder zijn afscheid. Het was een vrolijke boel met een mooi fanfarekorps dat vrolijke deuntjes speelde en Bert met echtgenote gingen nog net niet in polonaise door het centrum van Nijkerk. Bert is opgevolgd door partijgenoot (VVD) Marly Klein. In Nijkerk (coalitie van CDA, ChristenUnie- SGP en VVD) is buiten de personele wisseling tussen Bert de Graaf en Marly Klein, partijpolitiek gezien alles bij het oude gebleven. Een heel verschil met de situatie in Leusden dus.

Vrijdag 9 mei mocht ik namens de gemeente aanwezig zijn bij de herdenking op het Russische ereveld op begraafplaats Rusthof. Ieder jaar wordt op de Russische nationale feestdag 9 mei, de dag waarop de overwinning op Duitsland wordt herdacht, stil gestaan bij de slachtoffers van de Tweede Wereldoorlog uit de voormalige Sovjet republieken. Maar liefst 26 miljoen doden uit deze landen. Wat een onvoorstelbaar aantal en welk een enorme ingreep op al die families en gezinnen. Omdat de planning gedeeltelijk overlap vertoonde met een ander evenement waar onze burgemeester de gastvrouw was, stelde de burgemeester voor, dat ik als loco de honneurs voor haar zou waarnemen op het Russische ereveld, zodat zij tijdig bij de andere bijeenkomst in Kamp Amersfoort kon zijn.

De herdenking wordt georganiseerd door de Russische ambassade. Er worden kransen en bloemen gelegd, eerst bij het monument op het Russische ereveld en later ook bij de andere monumenten op de begraafplaats. Een indrukwekkende gebeurtenis met veel protocol en een strakke regie. De ambassadeurs van de voormalige Sovjet republieken gaan voorop in een zorgvuldig gekozen volgorde, gevolgd door vertegenwoordigers van verschillende andere landen waaronder ook Israel en Duitsland. Daarna komt de Commissaris van de Koning in de provincie Utrecht, de heer Willibrord van Beek en de burgemeesters van Amersfoort en Leusden. Enige verwarring maakte zich meester van de medewerker van de Russische ambassade, die alle vertegenwoordigers moest aankondigen. Op zijn briefje stond vermeld de heer Bolsius als burgemeester van Amersfoort en mevrouw Vermeulen, burgemeester van Leusden en opeens stappen er twee heren naar voren. Net op tijd maakte hij er daarom maar snel mister Vermeulen van. Prima opgelost.

Na afloop van de bijeenkomst, spoed een deel van het gezelschap zich naar het Kamp Amersfoort. Burgemeester Vermeulen (de echte) heet alle aanwezigen welkom op dit historische stukje van de gemeente Leusden. Zij draagt vervolgens het woord over aan haar collega Bolsius van Amersfoort, die tot grote verassing van hemzelf, Remco Reiding meedeelt dat het de Koning heeft behaagd om hem te benoemen tot Ridder in de Orde van Oranje Nassau. Remco is de stuwende kracht achter het onderzoek naar de nabestaanden van de slachtoffers op het Russische ereveld. Hij is vele jaren geleden begonnen om de geschiedenis van de veelal onbekende gesneuvelden in kaart te brengen en hun families op te sporen. Een race tegen de tijd, want hoe langer het geleden is, hoe minder mensen er in leven zullen zijn die deze soldaten nog gekend hebben en hoe lastiger het zal zijn om eventuele nabestaanden te verenigen met het graf van hun familielid. Inmiddels heeft Remco bijna tweehonderd onbekende soldaten weer een naam gegeven en hen aan hun families teruggegeven.

Het was mooi om aanwezig te kunnen zijn bij het verlenen van de koninklijke onderscheiding aan Remco. Ik heb Remco ongeveer een jaar geleden ontmoet toen hij voor de Lions club Leusden, waar ik toen voorzitter van was, een lezing verzorgde over de historie van het Russische ereveld en over zijn eigen zoektocht naar de nabestaanden van de slachtoffers. We hebben toen ook samen met Remco de begraafplaats bezocht en hij heeft ter plaatse uitleg en toelichting gegeven op enkele specifieke door hem opgespoorde gevallen. De Lionsclub heeft vervolgens twee graven geadopteerd en steun gegeven aan het initiatief om Remco voor te dragen voor een onderscheiding.